Bij à la campagne wonen horen natuurlijk kippen. Ons enige probleem was onze Jack Russel Iggy. Het is een echte jager en alles wat beweegt en opvliegt rent hij graag achterna. Nu willen we natuurlijk niet dat hij onze kippen ook achterna gaat en oppeuzelt.

Op zondag ochtend gingen we aan de slag: we maakten een kuikenhok voor binnen zodat Iggy er aan kon wennen. Op donderdag konden we onze twee kuikens Babs en Truus ophalen. We hebben gekozen voor grote legkippen, deze zijn makkelijk tam, schrikken niet snel en worden redelijk groot. Dus hopelijk opgewassen tegen onze Iggy. Tot nu gaat het erg goed. De kippen zijn nog klein dus we laten ze nog niet samen los, om de beurt mogen de kippen of Iggy buiten scharrelen.

Omdat de buren al hadden gezegd dat het normaal was om een ‘apéro’ te organiseren als je verhuisd bent naar een nieuwe plek, en we eindelijk een beetje geïnstalleerd zijn is het tijd om onze buren uit te nodigen.
Vier uur vonden wij een mooie tijd. Dat vonden de Fransen absoluut niet.
We zaten op tijd klaar met al onze hapjes en drankjes maar nog niemand te bekennen om kwart over vier. We waren bang dat ze de uitnodiging niet goed hadden begrepen.
Vanaf half 5 begonnen langzaam de eerste gasten binnen te druppelen en al snel stond onze hele veranda vol! Vier uur vonden ze veel te vroeg en veel te warm, een apéro organiseer je pas rond een uur of zeven. Gelukkig hadden we rosé koud staan en genoeg hapjes dus waren ze toch snel tevreden. De wijnkelder ligt nu vol met allerlei verschillende eigengemaakte ‘ratafia’ (een sterk apéritief drankje gemaakt van druivenmost, eau de vie en kruiden) gekregen van alle buren. Dus ook de volgende ‘apéro’s’ moeten wel goed komen, dan wel rond een uurtje of zeven/acht…